Fıkıh ve Anlam Bilim | Hüseyin Okur

FIKIH ve ANLAMBİLİM

Dinin iki temel kaynağı olan Kitap ve Sünnet’in lafızlardan oluşması ve hükümlerin bu kaynaklardan elde edilmesi, usûl-i fıkıh eserlerinde lafız ve mana ile ilgili konuların geniş yer tutmasına sebep olmuştur. Hanefî fakihler, lafızlardan elde edilen anlam ve hükümleri, konuşanın onu söylemekteki kastını göz önünde bulundurarak, ibarenin delâleti, işaretin delâleti, nassın delâleti ve iktizanın delâleti şeklinde, sistematik ve belirgin olan bir yapıya oturtmuşlardır. Bu çalışmada amacımız, nazmın delâlet yönlerinin, günümüzde hermeneutik ve semantik gibi anlam bilimsel faaliyetlerin karşısındaki yerini tespit etmeye çalışmak ve usûl-i fıkıh için söylenen onun, lafızlar bahsi bağlamında, sadece bir gelenek üzere devam edegelen, gramatik tahlile bağlı bir yorum/delâlet biçimi olduğu zannını en azından lafız anlam ilişkisinin dayandığı bir saha olarak delâlet bahisleri ışığında, onun nassın ruhuna bağlı bir anlambilim olduğunu göstermeye çalışmaktır.

Teknik Özellikler;